بعضیها
گهگاه بویژه شبها دندانهای خود را روی هم میفشارند که اغلب
صدایی هم ایجاد میکند و در ارتودنسی به آن «دندانقروچه» میگویند.
دندانقروچه در واقع نوعی اختلال حرکتی مرتبط با خواب است که معمولا
خطرناکنیست و مشکل جدی پدید نمیآورد، ولی تداوم این روند ممکن است به
دندانها
آسیب بزند و باعث ترکخوردگی آنها شود.
آدمها معمولا پس از استرس و
اضطراب دندانهایشان را روی هم میفشارند، ولی این حالت بیش از هر زمانی
هنگام خواب رخ میدهد و گاهی باعث گازگرفتگی زبان و صدمه دیدن دندانها
میشود. مبتلایان به دندانقروچه بیش از دیگران در معرض خرخر کردن یا
وقفههای تنفسی در خواب هستند.
افراد مبتلا به دندانقروچه معمولا از
وجود چنین حالتی بیخبرند، ولی سردرد یا درد در ناحیه آرواره از علائم
شایعاین بیماری است و هرچند مشکل خطرناکی به دنبال ندارد، ولی تداوم این
عادت
باعث مشکلات ارتودنسی شکستگی، شلشدگی و افتادن دندانها میشود و در نهایت به انجام اعمال مختلف جراحی و ترمیم دندانها نیاز دارد. علاوه بر این، متخصص ارتودنسی( دکتر ارتودنسی ) معتقدند دندانقروچه ممکن است آسیبهایی جدی هم به
آرواره و فک بزند و به مرور شنوایی فرد را کاهش دهد و حتی ظاهر صورت را
تغییر دهد.
با مراجعه به متخصص ارتودنسی( دکتر ارتودنسی ) ، او محافظی را برای دندانهایتان میسازد که میتواند
مانع بههم فشرده شدن دندانها هنگام خواب شود. اگر از استرس و اضطراب رنج
میبرید، یادگیری روشهای کاهش استرس میتواند بسیار موثر باشد. انجام
برنامههای ورزشی مناسب و مصرف داروهای تجویزی برای آرام کردن عضلات،
راهکارهای دیگر به شمار میرود.
علائمی که نباید نادیده گرفت
اضطراب،استرس
و تنش، افسردگی، گوش درد ناشی از تغییرات ایجاد شده در مفاصل نزدیککانال
گوش، اختلال در غذا خوردن، سردرد، حساس و دردناک شدن عضلات بخصوص
صبحها، حساسیت دندانها به سرما و گرما و شیرینی، بیخوابی، زخم یا
دردناکی آرواره و خوردگی کنارههای زبان از علائم دندانقروچه به شمار
میرود. تشخیص زودهنگام این بیماری خطر بروز برخی بیماریها از جمله
اختلالات دندانی و ارتودنسی ، اختلالات گوشی و مشکلات مفصلی در ناحیه آرواره را کاهش میدهد و مانع بروز این مشکلات میشود.
دندانقروچهبیشتر
در کودکان شایع است و معمولا در سنین نوجوانی از بین میرود، ولی
گاه این اختلال تا بزرگسالی نیز ادامه مییابد. علاوه بر این، افرادی که
پرخاشگرتر و عصبیتر از دیگران هستند، بیشتر دچار دندانقروچه میشوند.
همچنین استفاده از مواد محرک از قبیل استعمال دخانیات و سیگار، مصرف
نوشیدنیهای کافئیندار و الکل و داروهای غیرقانونی مانند متامفتامینها
یاقرصهای اکستازی، خطر بروز دندانقروچه را تا حد بالایی افزایش میدهد.
حدود15 تا 33 درصد مشکل دندانقروچه در کودکان مشاهده میشود. در دو زمان،
ظاهر شدن اولیه دندانها و رشد دندانهای دائمی، احتمال دندانقروچه در
کودکان افزایش مییابد. بعد از دوره تکمیل رشد دندانها معمولا این عادت
غلط نیز از بین میرود، ولی در برخی کودکان چنین اختلالی حتی تا بزرگسالی
ادامه مییابد و پدر و مادر باید با هوشیاری و ارجاع آنها به متخصص ارتودنسی( دکتر ارتودنسی ) ، مانع پیشرفت بیماری شوند. دندانقروچه کودکان بیشتر
در خواب رخ میدهد تا بیداری. در کودکان معمولا بروز استرس، برخی اختلالات
از قبیل سوءتغذیه، حساسیت، وجود کرم در بدن و برخی اختلالات هورمونی ممکن
است سرآغاز دندانقروچه در آنها باشد.
ترک عادت موجب مرض نیست
در بسیاری از افراد مبتلا به «دندانقروچه» بویژه کودکان، این اختلال بدون نیاز به درمان ارتودنسیبهبود مییابد و با بالا رفتن سن خودبهخود درمان میشود، ولی در برخی
افراد بالغ با تشدید این مشکل ممکن است راهکارهای درمانی مورد نیاز باشد.
ـ در اولین اقدام، متخصص ارتودنسی(
دکتر ارتودنسی ) معمولا محافظی برای بیمار تعبیه میکند که با قرارگیری
بین دندانها، بخصوص هنگام خواب، مانع سایش و فشردگی دندانها برهم
میشود.این محافظ اغلب از مواد آکرلیک سخت یا مواد نرم ساخته میشوند که
بین
دندانهای پایین و بالای فک قرار میگیرد.
ـ گاهی ممکن است دندانقروچه به دلیل مشکلات دندانی باشد؛ بنابراین اصلاح شکل قرارگیری دندانها و ارتودنسی میتواند مشکل را برطرف کند. در موارد شدید، زمانی که حساسیت دندانها باعث شود فرد بدرستی قادر به جویدن غذا نباشد، متخصص ارتودنسی ( دکتر ارتودنسی ) سطوح دندانها و تاج آنها را اصلاح میکند و در بعضی موارد حتی ممکن است با ارتودنسی دندانها یا جراحی به اصلاح مشکلات دندانی اقدام کند.
ـمدیریت
استرس و اضطراب در عدهای از بیماران و آموختن راههای کنترل استرسو
نگرانی و نیز انجام ورزشهای منظم و مراقبه میتواند مانع دندانقروچه
در بسیاری از افراد مبتلا شود.
ـ رفتاردرمانی و یادگیری قرار گرفتن دهان و دندانها روی یکدیگر برای جلوگیری از تداوم دندانقروچه بسیار اهمیت دارد.
ـپرهیز از مصرف مواد غذایی و نوشیدنیهای محرک حاوی کافئین مانند نوشابه،
کاکائو و قهوه میتواند از بروز دندانقروچه جلوگیری میکند.
ـ کودکان در سنین پایین عادت دارند هر نوع خودکار، مداد یا خطکش را داخل دهان ببرند و آن را بجوند. متخصص ارتودنسی ( دکتر ارتودنسی ) معتقدند چنین حالتی احتمال دندانقروچه را در طول روز یا شب هنگام افزایش میدهد.
ـتمرین
قرار دادن نوک زبان بین دندانهای بالا و پایین برای افرادی که
دندانقروچه دارند تا حد زیادی میتواند به کاهش این اختلال کمک کند و
باعثآرام شدن عضلات آرواره و فک شود. با قرار دادن یک پارچه گرم یا سرد نیز
روی فک و چانه میتوان عضلات این ناحیه را آرام کرد.
ـ تا حد امکان از خوردن خوراکیهای سفت مانند انواع آجیل، آبنبات و گوشتهای نیمپز و جویدن آدامس خودداری کنید.
ـ روزانه به حد کافی آب بنوشید و بهاندازه بخوابید. کمآبی بدن احتمال دندانقروچه را بخصوص در کودکان، بالا میبرد.
ـ ماهیچههای گردن، شانهها و صورت را ماساژ دهید و از اعمال فشار بیش از حد به این قسمتها خودداری کنید.
ـ علاوه بر این راهکارهای درمانی و ارتودنسی،
برخی درمانهای دارویی نیز ممکن است اختلال دندانقروچه را رفع کند.
برای مثال، استفاده از داروهای شلکننده عضلات قبل از خواب برای مدتی
کوتاهمیتواند مشکل را برطرف کند. علاوه بر این، تزریق بوتاکس به ناحیه فک
در
بیمارانی که به روشهای دارویی و راهکارهای درمانی پاسخ نمیدهند، با فلج
کردن عضلات این ناحیه میتواند تا مدتی مانع تکرار دندانقروچه شود.
یک سری مراقبت ها و رعایت برخی نکات در مورد دندانی که ارتودنسی شده است بسیار حائز اهمیت و مهم است ؛برای دانستن این نکات با ما همراه باشید.
استفاده از براکتها (دستگاههای ارتودنسی ثابت) برای ردیف کردن دندانها است به عبارتی براکتها را با مقادیر کمی کامپوزیت ارتودنسی به دندانها میچسبانند و با سیم به یکدیگر متصل میکنند.
متخصص ارتودنسی( دکتر ارتودنسی ) در هر جلسه درمان، با تنظیم کردن این براکتها، نیروی مشخصی به دندانها وارد میآورد تا در جهت درست و مناسب حرکت کنند.
در طول مدتی که این براکتها روی دندانهاست و ارتودنسیادامه دارد ، لازم است نکاتی را در خصوص بهداشت و تغذیه رعایت کرد، مثلا اینکه هر بار که خوراکیهای شیرین یا نشاستهای را در دهان میگذارید، محیطمناسبی برای باکتریهای دهان فراهم میشود. این باکتریها با تولید اسید، مینای دندان را حل میکنند و سبب ایجاد پوسیدگی میشوند.
درزمانی که براکتها روی دندانهاست، محل مناسبی برای تجمع خردههای غذایی وباکتریها بهوجود میآید که ممکن است موجب ایجاد پوسیدگی در محل شود. پس باید در مورد خوردن خوراکیهای شیرین دقت بیشتری به خرج داد و تا حد ممکن آنها را محدود کرد.کشمش، بیسکویت، عسل و میوههای خشک خوراکیهایی هستند که احتمال بروز پوسیدگی در این دوران را افزایش میدهند.
خوردن خوراکیهای سفت و چسبناک هم ممکن است سبب شکسته یا کنده شدن سیمها و براکتهای ارتودنسی شود. پس در این زمان از جویدن یخ و آدامسهای سفت، شکلات، تافی و میوههایی مانند هویج خام و سیب درسته یا نانهای سفت اجتناب کنید.
میوه،سبزیهای خام و غذاهای سفت را تکه تکه کنید و سپس در دهان قرار دهید، چرا که در روزهای اول نصب براکتها نیز چون دندانها قدری حساس است، بهتر است تا حد امکان از غذاهای نرم استفاده کنید.
اگربراکتها را به خوبی تمیز نکنید، لثههای ملتهب و خونین و بوی بد دهان و خطوط سفید رنگ پوسیدگی در اطراف براکتها در انتظارتان خواهد بود. پس بعد از هر وعده غذا باید دندانها را به خوبی تمیز کرد و وقت بیشتری برای مسواک زدن صرف کرد.
اغلبتوصیه میشود که کودکان همیشه مسواک کوچکی همراه داشته باشند تا بتوانند خارج از خانه هم دندانهای خود را تمیز کنند. بعضی مسواکهای مخصوص هم برایبیماران ارتودنسی ساخته شده است که تمیز کردن اطراف براکتها را سادهتر میکند.استفاده روزانه از دهانشویههای حاوی فلوراید هم ضروری است تا احتمال بروز پوسیدگی کاهش یابد.
نخدندان را هم فراموش نکنید؛ زیرا استفاده از آن در حالی که براکت روی دنداننصب شده به طور قطع ساده نیست، اما با کمی حوصله و تکرار میتوان این کار را انجام داد. نخ دندانهای مخصوص هم در بازار موجود است که برای بیماران ارتودنسی ساخته شده و استفاده از آن در این دوران راحتتر است شما در مطب متخصص ارتودنسی ( دکتر ارتودنسی ) خود آموزش های مربوط به روش های بهداشتی جهت ارتودنسی را دریافت خواهید کرد
www.drsadreddini.ir
در بیماران ارتودنسی با توجه به مشکلات احتمالی ایجاد شده توسط دندان عقل کشیدن آن را متخصص ارتودنسی ( دکتر ارتودنسی ) صد در صد توصیه می شود کشیدن دندان عقل می تواند قبل و بعد از درمان ارتودنسی انجام شود ولی حتما از متخصص ارتودنسی ( دکتر ارتودنسی ) خود زمان دقیق را بپرسید در بیماران درمان جراحی به همراه ارتودنسی کشیدن دندان عقل معمولا قبل از شروع ارتودنسی توصیه می شود
اگررشد دندان عقل به صورت طبیعی و در فضای کافی باشد، نه تنها هیچ مشکلی ایجاد نمیکند بلکه در هضم و جویدن غذا هم کمک بسیاری میکند.دندانهایدایمی تقریبا تا سن 12 سالگی و دندان عقل از سن 18 سالگی و بنا بر رشد فردی رویش پیدا میکند. رشد دندان عقل به وضعیت فک هر شخص بستگی دارد و در صورت رشد طبیعی نیازی به کشیدن نیست.
رشد این دندان و نبودن فضای دهانی کافی هم، باعث بر هم زدن احتمالی نظم دندانهای دیگر و نیاز به ارتودنسی میشود، امکان دارد به دندان شماره هفت آسیب وارد کند و باعث پوسیدگی آن شود و کشیدن آن توسط دندان پزشک و با توجه به زاویه گرافی که روی دندانهای فرد انجام میشود، صورت میگیرد.
طولعمر این دندان همانند دیگر دندانها است فقط چون دیرتر درمیآید، به تناسبآن مدت زمان بیشتری هم طول میکشد تا پوسیده شود و اگر به طور مرتب بهداشتدهانی رعایت شود، احتمال پوسیدگی آن بسیار کم است.به دلیل فضای کم فکی در خانمها، جراحی دندان عقل در آنها بیشتر صورت میگیرد مخصوصا اگر درمان ارتودنسیانجام داده باشند ، اگر رشد آن به صورت طبیعی و در فضای کافی باشد، نه تنها هیچ مشکلی ایجاد نمیکند بلکه در هضم و جویدن غذا هم کمک بسیاری میکند
در بسیاری موارد قبل از انجام درمان ایمپلنت باید معاینه ارتودنسی انجام شود شاید فضای موجود را توسط ارتودنسیجهت منظم کردن دندان ها به کار رود ونیازی به هزینه اضافه جهت ایمپلنت نباشد از طرفی خیلی موارد اصلاح روابط دندانی جهت موفقیت درمان ایمپلنت لازم است
احتمالموفقیت آمیز بودن عمل ایمپلنت برای افراد سیگاری بسیار کمتر از دیگر افراداست و احتمال ناموفق بودن ایمپلنت در افراد سیگاری بالاست.از نکات مهم در هنگام ایمپلنت، انتخاب بیماری است که بسته به وضعیت سیستمیک بیمار متفاوت است.
افرادیکه مبتلا به بیماریهای کلیوی و دیابت هستند و یا از دخانیات استفاده میکنند در هنگام استفاده از ایمپلنت ریسک زیادی برای آنها وجود دارد و باعث کاهش درصد موفقیت ایمپلنت میشود.
سن و روابط فکی-دندانی بیمار از جمله نکات مهم در هنگام شروع ایمپلنت هستند که دندانپزشک باید رعایت کند و در صورت نیاز بیمار به متخصص ارتودنسی( دکتر ارتودنسی ) ارجاع داده شود و در صورتی که فرد پوکی استخوان داشته باشد، و یا بیماران تحت درمانهای خاص شیمی درمانی و بیمارانی که رادیوتراپی میشوند نمیتوانند از ایمپلنت استفاده کنند زیرا با عدم موفقیتمواجه میشوند مگر آنکه مدت زمان زیادی از طول درمان آنها گذشته باشد.
مواردی که بیمار باید رعایت کند علاوه بر نکات فوق این است که فرد عادات دندان قروچه را ترک کند یا جهت درمان ارتودنسی ارجاع شود.
در زمان های بسیار دور ارتودنسیبا سیم هایی از جنس طلا انجام می شده است،تصویری که مشاهده می کنید مربوط به دندان های یک مومیایی است که در اثر عفونت زیاد جانش را از دست داده استو دندانهایش را با طلا ترمیم کرده و به هم وصل نموده است و مومیایی او درمصر کشف شده است.
در گذشته برای ترمیم و ارتودنسی دندانها از طلا استفاده میکردند و با سوراخ کردن دندانها سیمهایی از جنس طلا را در بین دندانها جای می دادند.
پژوهشهانشان
میدهد این روش درمانی اگرچه برای مدت زمان کوتاهی باعث بهبودی دندانها و
مشکلات دهان میشد اما پس از مدتی بر اثر عفونت فرد جان خود را از
دست میداد
اینروش درمانی اکنون نیز در سرزمین هایی دور افتاده که امکانات و تجهیزات درمانی بسیار کم است با شیوهای بهتر استفاده میشود اما سوراخ کردن دندانها جهت ارتودنسی در این روش باعث ایجاد عفونت و ار بین رفتن دندانها میشود
ولی در نهایت در سالهای 1890 توسط اولین متخصص ارتودنسی ( دکتر ارتودنسی ) دکتر ادوارد انگل ارتودنسی به عنوان یک رشته تخصصی مطرح شد